เบ็ด

    

       การวางเบ็ด มีหลายแบบ เช่น เบ็ดโยง ในหน้าแล้งจะวางเบ็ดโยงโดยผูกปลายเชือกหรือทำคันเบ็ด เพื่อหย่อนเบ็ดอยู่เหนือน้ำ มักทำในวังน้ำหรือที่ร่ม เบ็ดเผียก (ราว) ข้ามลำห้วย หน้าน้ำขึ้นใช้เหยื่อปลามีเกล็ดขนาดเล็ก หรือปลาหมอ ดักปลาผึ่ง (เทโพ) เวลาปลาบึ่งกินเบ็ดจะสังเกตได้ง่าย เพราะต้นไม้ริมฝั่งห้วยที่ผูกราวเบ็ดจะ ถูกปลาดึงขย่มสั่นไหว บางคนจะแขวนเกราะหรือกระดึงไว้เป็นสัญญาณ ถ่วงราวเบ็ดด้วยสมอหินหรืออิฐสอง สามสี่ก้อน บางครั้งใช้เหยื่อไส้เดือนสำหรับปลาทุกชนิด เบ็ดคันหรือธงเบ็ด จะใส่ตามคันนาหรือตามฝั่งห้วย ใส่ในลักษณะเบ็ดจมหรือ เบ็ดโยง (ลอย) ก็ได้ ใช้เหยื่อสำหรับการหาปลาแต่ละประเภท เช่นใช้เหยื่อปลาอีด (ตัวเล็กเท่าปปลาหางนกยูงคล้ายปลาไหลผสมปลาหลด ) สำหรับปลากด ใช้เหยื่อไส้เดือน สำหรับปลาทุกชนิด ใช้สบู่ซันไลต์ตัดเป็นท่อนเล็ก สำหรับปล่ดุก รวมทั้งเหยื่อหอย เเมงจี่ชอน (ใช้ลอยสำหรับปลาช่อน จมสำหรับปลาทุกชนิด) เขียด ฮวก ปลวก แมงเม่า กุ้ง ไส้ไก่ พุงหมู ฯลฯ เบ็ดทกหรือเบ็ดป่อมหรือตกเบ็ด เวลาตกเบ็ดต้องหาทำเลดี นั่งเฝ้ารอใส่ ทุ่นที่สายเบ็ดเวลาปลาตอดหรือฮุบเบ็ด ทุ่นจะกระดิกหรือจม ต้องทก (กระชากหรือวัดหรือยกคันเบ็ดอย่างเร็ว)ขึ้นมา บางครั้งมีการหย่อนถ้ำ คือทำเลที่มีก้อนหิน รูถ้ำโพรงหินใต้น้ำ เป็นที่อาศัยของปลา ต้องดำน้ำลงไปวางเบ็ด หย่อนลงไปในโพรงถ้ำ ปลามากินเหยื่อ ทุ่นที่สายเบ็ดจะกระดิกหรือจมลงก็สามารถยกสายเบ็ดพร้อมตัว ปลาขึ้นมาได้ การแกว่งเหลื่อมล่อปลา ใช้วิธีการติดเบ็ดไว้กับโลหะสีขาวมันวาวคล้ายๆมีดตัดเล็บ หรือคล้ายปลา ซิว แล้วใช้คันเบ็ดลำไม้ไผ่ขนาดยาว ลากไปตามสายน้ำ ให้ปลา เข้าใจว่า เป็นปลาขาวตัวเล็ก กระโดดฮุบเหยื่อคล้ายกับการใช้เบ็ดรอกตกปลาสมัยนี้ ปลา ที่ได้คือปลาสูด (ปลาที่มีเกล็ดสีขาวหรือปลากระสูบ)หรือปลากินเนื้อ